Acı
Acı; ilk anda sanılabileceği gibi sevinmeye, mutlu olmaya asla engel olmaz. Kibre, gurura, şımarıklığa perde olur. Aksine acı çeken, mutluluğun kıymetini bilir. Çünkü küçük şeylerden bile mutluluk (aslında şükür) devşirebilecek olgunluğa acı çeken bir kalp daha kolay erişir. Kendini, hayatı, insan oluşunu ve insan onurunu kaybettirecek “çılgın” sevinçlere prim vermez acıyla bir kez olsun kavrulmuş yürek… Zeynep YÜCEL Ciğeri yakan gerçek bir acı, insanı hakikatle buluşturma potansiyeline sahiptir. İflas eden, her şeyini kaybeden kişi yeniden doğrulmayı hedefleyebilir. Çünkü buna benzer kayıplar telafi edilebilir türdendir. Ama sevdiğini kaybetmenin acısı böyle midir? Değildir elbette… İlkinden farklı olarak, elemin hafiflemesi, katlanılır olması ancak uhrevi bir yönelişe muhtaçtır. Ya…