Kara Sabaha Uyanış
Hâlâ şoktayım, hâlâ etkisindeyim. Aileme karşı güçlü olmak zorundayım, zorundayız. İlk yedi gün göz pınarlarımız kurudu, nefes alamadığımız anlar oldu. Gözümüze uyku girmiyor, kafamın içi sallanıyor, ayaklarımın altı sallanıyor, her şey üstüme geliyor, ama ayakta durmak zorundayım; zorla da olsa umutla bakmak zorundayım, zorundayız. Mehmet EDİKLİ Çığlık atarak kalktığım yataktan, halılara tırnaklarımla tutunarak uyandım. Beni duvardan duvara fırlatan şiddetli sallantının sonunda kafamı televizyona çarptım, sehpanın üzerine düştüm. Kapı kasıldığından zor kuvvet açtım, direkt annemin babamın olduğu odaya koştum. Kafama beton parçaları düşüyor, gözüm hiçbir şey görmüyor, her yer karanlıktı. Annemin panik atak olduğunu, daha önce olan küçük depremlerde bile ne kadar korktuğunu biliyordum. Hâlâ kulaklarımdan…