Elif Çevik

Aman canım, o da fazla alınganlık etmiş diyebilirsiniz. O güne kadar yaptığı her yemek beğenilmiş olamaz sonuçta, değil mi? Haklısınız, ancak burada dikkatinizi, kendisinden özür dilenmesi beklenen kişiye yöneltmenizi rica edeceğim. Manceron’un “Lezzetli”sini beğenmeyen kişi bir din adamıydı. Elif ÇEVİK  “Siz ey midesi guruldayanlar, bana gelin, sizi iyileştireyim.” [1] 1765’te çorbacı M. Boulanger, restoranının girişine astığı Latince bir deyişle böyle sesleniyordu Fransa halkına. Canlandırmak, onarmak, iyileştirmek manasına gelen “restaurant” kelimesi de böylelikle, kurulan ilk restoran olarak kabul edilen Champ-d’Oiseau’nün duvarını süslüyordu. O yıllarda dışarıda yemek yeme kültürü yoktu. Tabii seyahat eden tüccarlar, misyonerler ya da askerler için hizmet veren hanlar bulunuyordu. Fakat burada yenen yemekler…

Sevmezsek, yok olmaktan bin beter olacağımız meseleler… Elif ÇEVİK Sosyal Politikalar Uzm. Bildiğiniz gibi, geçtiğimiz son birkaç yıl içerisinde, fikir ve gönül dünyamızın kandillerini yakan birçok kıymetli ismi Hakk’a uğurladık. Kimdi onlar? Yok, isimlerini saymaya tâkatim yetmez. İnsan, bu isimleri yan yana eklerken bile âdeta kelimelerini yitiriyor, başı dönüyor da hayatta olanlara, var olanlara tutunmak istiyor. Evet, gözlerimiz karanlıkta bir nur, ellerimiz boşlukta tutunacak bir dal arıyor. Demek ki şair haklı, “ölüyoruz, demek ki yaşanılacak!” taa ki günlerin kum kum dökülüp de şarkı söyleyen tek bir bülbülün kalmayacağı o zamana dek. Yaşamak, ama nasıl? “Ol!” bir emirdi, olduk. Fakat bundan sonra yaşananlar, işte o tek…